حقایقی درباره افکار خودکشی :

  • اکثر افرادی که به خودکشی فکر می­‌کنند، دست به خودکشی نمی‌­زنند.
  • ازجمله عوامل فکر به خودکشی می­‌توان به افسردگی ، اضطراب، اختلال خوردن مانند بی­‌اشتهایی عصبی و مصرف مواد اشاره کرد.
  • احتمال فکر به خودکشی در افرادی که سابقه­ خانوادگی بیماری اعصاب و روان دارند , بیشتر است.
  • و گرفتار بودن می­‌کند یا به نظر می‌­رسد این احساس را دارد.

نشانه های فکر به خودکشی :

  • اشغال غیر عادی فکر به خشونت، مردن یا مرگ
  • نوسانات خلقی
  • صحبت از انتقام، احساس شرم یا گناه
  •  اضطراب شدید
  • تغییر در اعمال روتین­‌ روزانه یا الگوی خواب
  • مصرف مواد یا الکل بیشتر از حد معمول یا شروع به نوشیدن الکل درحالی که قبلا مصرف نمی­‌کرده
  • رفتارهای پرخطر مانند رانندگی باسرعت بالا یا مصرف مواد مخدر
  • وصیت نوشتن و واگذار کردن اموال
  • خریدن اسلحه، دارو یا موادی که می­‌تواند به زندگی پایان دهد
  • افسردگی، حملات عصبی، اختلال در تمرکز
  • انزوای بیش‌ ­ازحد
  • صحبت درمورد این­که سربار دیگران است
  • بی­‌قراری حرکتی مثل بالا و پایین کردن اتاق، فشردن دست­‌ها و در آوردن و دوباره پوشیدن لباس
  • خداحافظی با دیگران طوری که انگار دیگر قرار نیست آن­ها را ببیند
  • به­‌نظر می­‌رسد دیگر از فعالیت­‌هایی که قبلا برایش لذت­‌بخش بود (مانند غذا خوردن، ورزش، تعامل اجتماعی یا سکس) لذت نمی­‌برد .
  •  تعداد زیادی از کسانی که به خودکشی فکر می­‌کنند افکار خود را بروز نمی‌­دهند و علامتی دال بر وجود مشکل نشان نمی‌­دهند.

عوامل افزایش افکار خودکشی :

  • سابقه­ خانوادگی بیماری روانی , مصرف مواد , خشونت , خودکشی
  • احساس درماندگی شدید 
  • احساس انزوا یا تنهایی
  • همجنسگرا بودن و حمایت نشدن از طرف خانه یا خانواده
  • درگیر شدن با قانون
  • اختلال سوء مصرف مواد
  • اختلال روان‌­پریشی یا بیماری روانی
  • سابقه­ اقدام به خودکشی
  • مستعد بودن برای رفتارهای پرخطر
  • در اختیار داشتن اسلحه
  • کمبود خواب
  • در ارتباط بودن با فردی که دست به خودکشی زده است.

عوامل ژنتیکی در افزایش فکر به خودکشی نقش دارند. معمولا افرادی که به خودکشی فکر می‌­کنند سابقه­ خودکشی یا فکر به خودکشی را در خانواده دارند.


پیشگیری از خودکشی :

خانواده و دوستان می­‌توانند از صحبت­ یا رفتار فرد متوجه وجود خطر شوند.

آن­ها می‌­توانند ازطریق گفتگو با فرد و درخواست کمک مناسب، مثلا از پزشک، به او کمک کنند.

سوالات کمک کننده در بررسی افکار خودکشی :

از آن­ها بپرسید: آیا به خودکشی فکر می­‌کنند؟ (تحقیقات نشان می‌­دهد پرسیدن خطر را افزایش نمی­‌دهد.)

  • با ماندن نزدیک فرد و برداشتن ابزار خودکشی مانند چاقو او را ایمن نگه دارید.
  • به حرفشان گوش دهید و کنارشان باشید.
  • آن­ها را به تماس گرفتن با مراکز کمک‌­رسانی تشویق کنید یا با فردی که ممکن است شخص برای حمایت نزد او مراجعه کند (مثل دوست، اعضای خانواده یا مربی معنوی) تماس بگیرید.
  • بعد از پشت سر گذاشتن بحران هم حواستان به فرد باشد زیرا بدین ترتیب خطر فکر مجدد به خودکشی کم­تر می­‌شود.


اگر کسی را می­‌شناسید که در معرض خطر آسیب رساندن به خود، خودکشی یا آسیب رساندن به دیگران قرار دارد:

  • با شماره­ اورژانس منطقه تماس بگیرید.
  • تا زمان رسیدن نیروی متخصص کنار فرد بمانید.
  • هرگونه اسلحه، دارو یا اشیای خطرناک را از دسترس دور کنید.
  • بدون قضاوت به حرف­‌های فرد گوش کنید.